Ο Λιβανέζος πιανίστας Ζιάντ Ραχμπάνι, φωτό από αφίσα συναυλίας, δεκαετία του 1980
Παρόλο που το πιάνο συμπεριλήφθηκε στην Αραβική μουσική από τις αρχές του 20ου αιώνα, χρησιμοποιήθηκε ως ένα δυτικό όργανο για να δώσει χρώμα κλασσικής μουσικής στις Αραβικές συνθέσεις (πχ. στο “αλ-Σίμπα ουάλ-Γκαμάλ” σε μουσική Μοχάμαντ Αμπντέλ Ουαχάμπ, 1939). Αναφερόμενοι στο Αραβικό πιάνο πάντως εννοούμε το πιάνο που παίζεται μελωδικά (χωρίς αρμονία) μέσα στα πλαίσια του Αραβικού μακάμ.
Ο προγενέστερος πρωτοπόρος του Αραβικού πιάνου ήταν ο Λιβανέζος Ουαντίχ Σάμπρα που έπαιξε ένα πιάνο εφοδιασμένο με επιπρόσθετες νότες (τέταρτα του τόνου) κατά την διάρκεια της Συνόδου του Καΐρου για την Αραβική Μουσική το 1932. Αργότερα, ο Λιβανέζος Αμπντάλα Σαχίν επίσης τροποποίησε ένα πιάνο για να παίξει τέταρτα του τόνου και ηχογράφησε ένα άλμπουμ με τίτλο “αλ Νάγαμ αλ-Χάλεντ” με ταξίμια στα πιο κοινά μακαμάτ.
Προς το τέλος του 20ου αιώνα, ο Λιβανέζος μουσικός και θεατρικός συγγραφέας Ζιάντ Ραχμπάνι ηχογράφησε πολλά τραγούδια και ορχηστρικές συνθέσεις χρησιμοποιώντας ακουστικό ή ηλεκτρικό πιάνο (Fender Rhodes) για να παίξει είτε μελωδικές γραμμές μακάμ είτε αρμονία μέσα σε ύφος τζαζ-φιούζιον.
Εξερευνήστε άλλα αραβοποιημένα όργανα: